Sztandary
WFOŚiGW
Biblioteka PZŁ
Kultura łowiecka
Rys historii łowiectwa
Łowiectwo po zbieractwie stanowi najstarszą formę pozyskania przez człowieka pożywienia. Jego rola na przestrzeni dziejów zmieniała się. W czasach prehistorycznych było postawą egzystencji człowieka bo dostarczało nie tylko pożywienia ale również skór, które służyły za ubranie oraz kości, z których wyrabiano narzędzia. W późniejszych czasach wraz z rozwojem rolnictwa i hodowli zmieniało się znaczenie łowiectwa.
Pierwsze uregulowania prawne to powstałe w Polsce Piastów regale łowieckie. Dawały panującemu i jego rodzinie prawo do polowania na obszarze całego kraju. Zezwolenie na łowy z biegiem czasu uzyskiwali dostojnicy duchowni oraz świeccy. W puszczy Mazowsza płockiego polowali władcy dawnej Polski, Piastowie i Jagiellonowie, książęta mazowieccy. Na Mazowszu gościli najznamienitsi średniowiecznej Europy bo łowy w owych czasach były częścią dyplomacji. Łowy nie były tylko sposobem na zapełnienie spiżarni książęcych czy królewskich, sposobem zabawy i rywalizacji, ale stanowiły prawdziwą zaprawę wojenną. Z płockich kniei pochodziło gro zapasów wojennych w wyprawie przeciw Krzyżakom w 1410 roku.
Pierwszą ustawę łowiecką wprowadził Władysław Jagiełło, natomiast Statuty Litewskie wydane za czasów panowania ostatnich Jagiellonów dawały podwaliny pod nowoczesną gospodarkę leśną i unowocześniały prawo łowieckie.
Najstarszą organizacją o charakterze wyłącznie myśliwskim był Zakon Kawalerów Orderu Złotego Jelenia powołany w 1672 roku. Zakon skupiał 24 członków szlachetnie uprawiających myślistwo i kierujących się zasadami etyki. Tworzenie zorganizowanego łowiectwa przypada na lata zaborów. Zwolennicy zrzeszania się myśliwych natrafiali jednak na trudności ze strony władz, bo zaborcy upatrywali zagrożenie we wszelkich przejawach tworzenia polskich organizacji. Za pierwszą organizację należy uznać Towarzystwo Łowcze powstałe w zaborze pruskim w 1860 roku. W zaborze austriackim najwcześniej bo w 1862 roku, we Lwowie, powstało Miejskie Towarzystwo Myśliwskie. Znamienitą organizacją 19-to wiecznej Polski było Towarzystwo Lisowickie założone we Lwowie w 1871 roku, posiadające zbiór zasad etycznych i wdrażające prawidłową gospodarkę łowiecką. Na miano wydarzenia zasługuje powstanie Galicyjskiego Towarzystwa Łowieckiego w 1876 roku, które skupiało wszystkie towarzystwa, kluby i myśliwych z całej Galicji.
Wśród licznych organizacji łowieckich należy wymienić nasze rodzime, płockie stowarzyszenie powstałe w 1898 roku pod nazwą Filia Płocka Cesarskiego Towarzystwa Rozmnażania Zwierzyny Łownej, Przemysłowej i Racyonalego Polowania. W 1902 roku na ziemi płockiej powstała czysto polska organizacja Towarzystwo Racyonalnego Polowania. Obie organizacje połączyły się w 1905 roku w Odział Cesarskiego Towarzystwa Prawidłowego Myślistwa. W 1912 roku powstało Płockie Towarzystwo Racyonalego Polowania, które działało do 1954 roku. Poświęcony w 1924 roku sztandar Płockiego Towarzystwa Racyonalego Polowania jest jednym z trzech najstarszych sztandarów łowieckich w Polsce.
Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości organizacje łowieckie z trzech zaborów podjęły działania mające na celu stowarzyszenie się w jednym związku. Zwieńczeniem tych działań było powstanie w 1923 roku, ogólnokrajowej organizacji łowieckiej pod nazwą Centralny Związek Polskich Stowarzyszeń Łowieckich. W 1936 roku zmieniono nazwę na Polski Związek Łowiecki.
Obecnie Polski Związek Łowiecki składa się z 49 okręgów. Krajowymi organami zrzeszenia są jako władza najwyższa Krajowy Zjazd Delegatów PZŁ oraz Naczelna Rada Łowiecka pełniąca funkcję uchwałodawczą, nadzorczą i organizacyjną. Naczelnym organem zarządzającym jest Zarząd Główny PZŁ z Przewodniczącym czyli Łowczym Krajowym na czele. Na poziomie okręgu organem nadrzędnym jest Okręgowa Rada Łowiecka, pod kierownictwem Prezesa ORŁ. Organizacją związku zarządza Zarząd Okręgowy, którym kieruje Przewodniczący zwany Łowczym Okręgowym.
Polski Związek Łowiecki skupia nieco ponad 116 tysięcy myśliwych. Co roku w nasze szeregi wstępuje około 4000 tysiące nowych myśliwych. Rośnie liczba kobiet w naszym związku. W 2012 roku polowały 2404 diany.
Na terenie administracyjnie podległym Zarządowi Okręgowemu w Płocku zamieszkuje nieco ponad 1100 myśliwych. Z położonych 67 obwodów łowieckich, na terenie czterech powiatów płockiego, sierpeckiego, gostynińskiego i kutnowskiego, 36 obwodów dzierżawią koła macierzyste a pozostałe obwody koła warszawskie, łódzkie i jedno ciechanowskie. Zarząd Okręgowy w Płocku posiada strzelnicę myśliwską w Karolewie, na której myśliwi doskonalą swe umiejętności strzeleckie a nowo wstępujący odbywają szkolenia. Przy Okręgowej Radzie Łowieckiej działają liczne komisje: Komisja Kynologiczna, Komisja Strzelecka, Komisja Etyki, Tradycji i Zwyczajów Łowieckich, Komisja Oceny Trofeów, Komisja Ochrony Środowiska i Hodowli, Komisja Szkoleniowa oraz Komisja Rewizyjna. Z Zarządem ściśle współpracuje Zespół Muzyki Myśliwskiej im. M. Kamińskiego.
Myśliwi płockiego okręgu włączają się we wszelkie akcje służące ochronie przyrody i naturalnemu środowisku. Uczestniczą w akcjach sadzenia lasów, „sprzątania świata” czy pracy z młodzieżą i propagowania wśród niej ekologii. Służyć temu ma również nowo powstała ścieżka edukacyjna w Karolewie. Jej zadaniem jest przekazywanie wiedzy przyrodniczej, ekologicznej i łowieckiej w ciekawej dla dzieci i młodzieży formie. Płoccy myśliwi zasiedlają corocznie swe łowiska kuropatwami i bażantami w ilości ok. 4000 sztuk.
Pasje
